Me to You Story: เรื่องราวของเจ้าหมีสีเทาจมูกฟ้า

Me to You Story: เรื่องราวของเจ้าหมีสีเทาจมูกฟ้า

---

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ยังมีบ้านหลังน้อยที่เล็ก
และเก่าแก่เกินกว่าที่ใครจะนึก ออกอยู่หลังหนึ่ง
บ้านหลังนี้กำลังถูกรื้อทิ้ง...

ข้าวของต่างๆที่เคยเป็นบ้านอันแสนน่า รักและอบอุ่นถูก เอามากองสุมรวมกัน
ตั้งแต่เตียงหนานุ่มที่เจ้าของบ้าน เคยนอนเล่น
ไปจนถึงไม้กระดานที่เคยเป็นพื้นบ้าน มาก่อน...
แม้กระทั่ง...
ไม่ว่าจะเป็นด้วยความเลินเล่อของใคร ก็ตาม...
เจ้าตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลตัวน้อย
ก็ถูกทิ้งให้เดียวดายและจมอยู่ใน กองข้าวของเช่นกัน.. .


วันนั้น...
วันที่แสนเหน็บหนาว...
บางสิ่งบางอย่าง...
เกล็ดหิมะสีขาว ก็โปรยปรายลงมาบนจมูกของเจ้าหมี...
เกล็ดแล้ว...เกร็ดเล่า...
หิมะตกลงมาอย่างไม่หยุดหย่อนและดูจะ หนักขึ้นเรื่อยๆ
เจ้าหมีน้อยหนาวแทบขาดใจ...
เจ้าหมีหนาวจนจมูกของมันเปลี่ยนเป็น สีฟ้า
ขนที่เคยเป็นสีน้ำตาลงดงามก็กลับกลาย เป็นสีเทา...


“ตอนนี้ชั้นไม่มีรูปร่างที่น่าดู อีกต่อไป คงไม่มีใครอีกแล้วในโลกนี้ที่จะมารักชั้น”
เจ้าหมีน้อยรำพึงออกมาท่ามกลาง ความเหงาและความเศร้า. ..

แต่แล้ว...
เมื่อฤดูใบไม้ผลิอันแสนงดงามมาถึง
แสงแดดอันแสนอบอุ่นก็ขับไล่ฤดูหนาว อันแสนทารุณให้ผ่า นพ้นไป...
เด็กหญิงคนหนึ่งออกมาวิ่งเล่นนอกบ้าน
เธอได้ผ่านเข้ามายังบริเวณที่เคยเป็น บ้านเล็กหลังนั้ น...
แล้วเธอก็สังเกตเห็น
เจ้าหมี น้อยที่นอนสิ้นหวังอยู่ท่ามกลางซากสิ่งของที่ ไม่มีคนต้องการอีกต่อไป
เจ้าหมีพิกลพิการที่ไม่เหมือน ตุ๊กตาหมีตัวไหนในโลก.. .
เด็กหญิงเอื้อมมือของเธอออกไป...
เธอดึงมันออกมา...
ออกมาจากซากแห่งอดีตนั้น...
เธอบรรจงปัดฝุ่นออกจากตัวมัน...
เธอชูมันขึ้นบนท้องฟ้า...


“ตุ๊กตาหมีสีเทา ที่มีจมูกสีฟ้า? พิลึกจริง!”


เจ้าหมีรู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลก กำลังแหลกสลาย...
ความรู้สึกของการได้รับแล้วสูญ เสียช่างโหดร้าย...
มันคิดว่าเธอคงไม่ชอบมัน และคงจะโยนมันกลับลงไปในซากสิ่งของอีกครั้ง...


“แต่มันก็น่ารักดีนะ!”
เด็กหญิงอุทานออกมาในที่สุด
เธอกอดมันเอาไว้
เธอออกวิ่งเพื่อกลับไปที่บ้าน
วิ่งเร็วเท่าที่ขาเล็กๆของเธอจะ สามารถ...

เด็กหญิงกลับไปหาคุณยายของเธอ
ขอร้องให้ท่านช่วยซ่อมแซมเจ้าหมีขึ้น มาอีกครั้ง
เธอรู้ว่ามันต้องการความรักและความ เอาใจใส่มากกว่าใค รๆในโลก...

เด็กหญิง เฝ้ามองคุณยายค่อยๆซ่อมแซมเจ้าหมีทีละน้อยๆ. ..
รอยปะที่มากมายแสดงให้เห็นถึงร่องรอยของขนนุ่มที่หลุ ดหายไปของมัน
แต่เธอกลับรู้สึกว่ามันข่างเป็นหมีที่น่ารักที่สุดใน โลก...
บรรยากาศในบ้านของเด็กหญิงอบอุ่น และเป็นสุข
อบอุ่นและเป็นสุขซะจน
หัวใจที่เย็นเฉียบของเจ้าหมี บังเกิดความอบอุ่นขึ้นมา อีกครั้ง...
อย่างไรก็ตาม จมูกของเจ้าหมียังคงเป็นสีฟ้า
และขนสีเทาของมันก็จะไม่สามารถกลับ เป็นสีน้ำตาลได้อี กต่อไป
มันกลายเป็นตุ๊กตาหมีที่ไม่เหมือน ตุ๊กตาหมีตัวไหนในโ ลก


เด็กหญิงตัวน้อยรับเจ้าหมีกลับมาจาก คุณยาย
เธอกอดมันเอาไว้แน่น
เธอรักมันมากกว่าทุกสิ่งในโลกนี้...
“เจ้าหมีเทาจมูกฟ้า…เจ้าหมีปุปะ ของฉัน…”

พวกเราหลายๆคนคง เคยอยากรู้ที่มาของเจ้าหมีปุปะตัวนี้
(ฝรั่งเรียก Tatty Teddy ซึ่งก็ตรงตัวพอดี)
วันนี้เลยเอาเรื่องของมันมาแปลให้ อ่านกัน
อาจใส่อารมณ์และสำนวนส่วนตัวลงไปเล็ก น้อยเพื่อให้อ่า นลื่นขึ้น...

ขอเพียงคุณมีความกล้าที่จะฉุดดึงใครซักคนขึ้นมาจากซา กปรักแห่งความหลัง
เพียงคุณกล้าติดตามใครคนนั้นแล้ว ทิ้งทุกอย่างเพื่อออ กก้าวเดินไป
ความฝันนั้นคงหอมหวานและไม่ไกล เกินความจริง

บทความโดย... เซียวเปียกลี้